جاده روستا و پنجاه سال بلا تکلیفی

دیرو(۱) داشتم می رفتم باغ  عام ماشاالله یا دیدم . کویه کُنُن (۲) و تیارسه(۳) کُنُن سوار خر می رفت باغ هی خرشا  با نیه خرون  نیه(۴) می کد  .  سلام دادم  گفتم عام ماشاالله  چکا  کویه می کنی . باپا  باپا !   تیارسه هم خو می کنی؟  باگو  بینم سرت درد نمی کنه ؟ چشمت سیایی  نمی ره؟ نفست  قلا(۵) میا  میره؟ نا کنه مریضی  کویه کنا (کرونا ) گرفته باشی ؟ عام ما شاالله اوسار(۶) خرشا کشید و گفت هُشش ..  دیمشا  گرداند طرف مو نو گفت :  با پا  این دلال  زیمینا از مریضی  کویه کنا (۷)  بد ترن عامو جُن .  ایشالا  او نا از این مریضیه  بگیرن   !  مو به این قلایی از این مریضی  کویه کنا نمی گیرم  از بسکه  سیگار می کشم هی  کویه می کنم . بیا باهم تو باغ  اسبار قوشه بلیم (۸) بینیم کی نفسش بند میا !   تازه مو ماسک می زنم دساما  ده دفه  می شورم  . حالا باگو بینم اون قَدِ کوه قانداره یا   کی رفته اسبار کده  ماخا  صاحاب شه. ؟ گفتم والا نمی دونم تو این هاگیر  واگیر  بعضیا دارن کارایی می کنن .
 گفتم  عام ما شالله  شِرّم (۹) ماخام  برم  کار دارم  خدا حافظ  . یه کم که رفتم داد کد و گفت اوهوی واس  بینم  . واسادم . پرسید   باگو بینم خرا هم از این مریضی  کویه کنا  می گیرن ؟ روستاي نظم آباد اراك...