«نظم آباد» قربانی سوداگران زمین

سالای  پیش یعنی  اون قدیما روز سیزه بدر  مردم می ریختن  دَر  . بچّا می رفتن تو خرمن جا  الک بازی ، گایی هم کوشک ملاق  بازی می کردن  ، می گفتن سیزه  به در چارده به تو لعنت به مرد قُد قُدو(۱)  زنا می رفتن سوزی(۲) گره می زدن، درد و بِلا شونا می کوفتن . درد بلا کوفتن چینین بود که زنا تو کوه یا  باغ  هر کجا بودن یه بیله(۳) سنگ پیدا می کردن اونا می هَشتن رو زیمین  و با یه سنگ دیه می کوفتن تا بره زیر زیمین . وخت  کوفتن  یه شعرایی هم می خوندن .که یادم نمیا ( هرکه بلده برام بفرسته )  بعضی چَن تا بیله سنگ کوچیک پیدا می کردن برا بچّا، و شُوَر ، و برِار و خُوار و آقا و ننه  شون هم درد و بِلا می کوفتن . اون وخت که جوجه کُباب نا بود . او گوشتی،  پَلَه پِلویی ، ته تالیی چیی  می پختن می بردن صرا  . بیشتر می رفتن تو باغ  مردا   یا مو می بریدن یا اسبار می کردن ،بعد  ناهار می خوردن . از تو باغا ، چند جا دید (۴) می رفت هوا چونکه همه آتیش روشن می کردن . اما امسال باید باگوییم  سیزه  به تو ، چارده  به تو . البته این تو مندن چند فایده داشت اول اینکه مردم می ریختن تو باغا شاخه در ختا  میشکشتن  و آتیش  می زدن . دوم . چونکه جمعیت زیاد بود سر جا گرفتن مرافه می شد. سوم جَدَه خیلی شلوغ  می شد تصادف می شد چند صد نفر کشته و معلول می شدن ، چهارم،  سوزی شونا پرت می کردن تو جَدَه . پلاستیک و اشغالا  شونا وِل می کردن تو صحرا ،  دیه اینکه اونا که داشتن ،جوجه کُباب دُرُس می کردن اونا که نداشتن تامارزو  (۵) می مندن دِلشُون ماخاس  . خلاصه خیلی چیای دیه  که امسال نیست . خدایی این همه فایده کم نی . ما که موندیم بیخ خونه . البته ناهارا بردیم تو بالکن خوردیم ، اینم باگوم جوجه کباب  نا بود . روستاي نظم آباد اراك...